-
1 fason
m (G fasonu) 1. (krój) cut- fason płaszcza/kołnierzyka the cut of a coat/collar- nie podoba mi się ten fason spodni I don’t like the cut of these trousers- sukienka o sportowym fasonie a sporty dress- jego kapelusz stracił fason his hat has lost its shape2. sgt (animusz) panache, dash- mieć fason to have style- zajechał pod dom z fasonem he pulled up in front of the house with great panache- robić coś dla fasonu to do sth for show- trzymać fason to keep one’s chin up, to keep a stiff upper lip- tracić fason to lose one’s spirit* * *( krój) cuttrzymać/tracić fason — (przen) to keep up/lose one's spirit
* * *mi1. (= krój, model) cut, fashion.2. pot. (= śmiałość, fantazja) dash; robić coś z fasonem do sth with aplomb; trzymać fason keep up one's spirit; stracić fason lose one's spirit; przerobić kogoś na swój fason fashion sb after oneself.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fason
-
2 sflacz|eć
pf (sflaczeję, sflaczał, sflaczeli) vi pot. 1. (zwiotczeć) [skóra, mięśnie, pierś] to become flabby; [ręka, chorągiew] to go limp; [roślina, kwiat] to wilt; [balon, opona] to deflate ⇒ flaczeć 2. [osoba] (stracić energię) to wilt; (stracić formę) to become unfit ⇒ flaczeć 3. (stracić fason) [płaszcz, sweter] to become floppy- sukienka sflaczała po praniu w wodzie the dress went limp after being washed in water ⇒ flaczećThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sflacz|eć
См. также в других словарях:
fason — m IV, D. u, Ms. fasonnie; lm M. y 1. «krój, wzór, model ubioru» Modny, nowy, stary fason. Fason czapki, sukni, kołnierza. Dobrać, wybrać fason. Kapelusz stracił fason. ◊ pot. Przerobić kogoś na swój fason «urobić kogoś na swój sposób;… … Słownik języka polskiego
zdefasonować — dk IV, zdefasonowaćnuję, zdefasonowaćnujesz, zdefasonowaćnuj, zdefasonowaćował, zdefasonowaćowany «spowodować utratę fasonu, kształtu; zniekształcić, zdeformować» Zdefasonowane buty. zdefasonować się «ulec zdefasonowaniu, stracić właściwy kształt … Słownik języka polskiego